بحث اول، اختيار، سخن چهارم

بود و من هم اينجا ميگذارم که شما نظر بدين comment اين سوال و جوابها توی
يه دوست بينام، اين سوال رو مطرح کرده:

تصميمات ما بر اساس افکار ما است. افکار ما در مغز ماست. مغز ما يک موجود بيولوژيکی است و از قوانين فيزيک پيروی ميکند. و همه حواس و افکار ما در واقع حاصل يک سری فعل و انفعالات الکترو-شيميايی در مغز ماست. پس براه داده های مشخص محيطی و پارامتر های مغز، کاملا بايد بتوانيم با شبيهسازی تصميم گيری مغز را پيش بينی کنيم. پس اعمال ما نتيجه قوانين فيزيک است. پس اختيار کجاست ؟ البته من به اختيار عميقاً معتقدم ولی جواب اين سوال برايم روشن نيست. ممنونم اگر نظرتون را بگوييد.


حميد جواب داده
مقدّماتی که گفتين رو من قبول ندارم! اوّل شما اونا رو نشون بدين که صحیحن تا من ادامه بدم!اون چند جمله اوّلتون دقيق که نيست هيچ، اصلاً اعتباری ندارن.کی گفته که همه چيز از مغز مياد؟ اين ماه کسانيه که مادّی نگاه ميکنن و هيچ بعه ديگری برای انسان قایل نيستن. من موافق اون خط های اوّل و نتيجه حاصلش نيستم.


و من ميگم
سلام دوست عزيز بينام
من هم مثل حميد فکر ميکنم بعضی از چيز های که اولش ميگی اشتباهه:
اولاً به نظر من تصميمات ما فقط بر اساس افکار ما نيست، بلکه احساسات هم خيلی مهم هستن. تا به حال نشده يکی رو ببينی از همون لحظه اول ازش خوشت نياد (يا بياد)؟ اگر فقط فکر بود که هيچ پيشداوری مطرح نبود. تا به حال نشده در مورد يه تصميم گيری، دلت يه چيز بگه عقلت يه چيز؟ به نظر من رفتار ما و تصميمات ما بر اساس افکار و احساسات ماست.
در مورد قوانين فيزيکی گفتی. ياداوری کنم که تا فقط يک قرن پيش همه فکر ميکردن دنيا تابع قوانين فيزيک کلاسيکه. حالا ميدونيم که نصف دنيا از اين قوانين پيروی نميکنه. از کجا معلوم که غير از فيزيک قوانين ديگری نباشند که بشر هنوز نميشناسه؟ پديده های متافيزيک خيلی زياد هستن. جالب اينجاست که هنوز شناخت ما از مغز انقدر ناچيز هست که به هيچوجه نميشه گفت که مغز کنترل اعمال ما رو بر عهده داره.